Kolano skoczka - jak rozpoznać kontuzję?

Artykuł partnera

Kolano skoczka – co to?

Kolano skoczka jest potoczną nazwą dotyczącą zmian zwyrodnieniowych więzadła rzepki. To choroba zaliczana do grupy chorób tzw. entezopatii. Struktura więzadła rzepki przypomina kształtem taśmę łączącą dolną część rzepki z guzowatością kości piszczelowej. W dolegliwości tej dochodzi do degeneracji włókien więzadła w przeciążonym miejscu poprzez nakładanie się na siebie mikrouszkodzeń tej struktury¹.

Kogo najczęściej dotyka kolano skoczka?

Najczęściej do pojawienia się zmian tego typu dochodzi u osób aktywnych fizycznie. W szczególności na kolano skoczka narażeni są sportowcy, którzy trenują dyscyplinę wymagającą gwałtownego podbiegania bądź intensywnych wyskoków. Ponadto do wystąpienia choroby przyczynia się nieodpowiednio zaplanowany trening, a także nieprawidłowo wykonywane ćwiczenia. W większym stopniu schorzenie to dotyka osób otyłych¹.

Kolano skoczka — objawy

Do głównych objawów kolana skoczka należą symptomy, które odczuwa się w obrębie więzadła rzepki. Są nimi:

• Ból kolana,
• tkliwość.

Ból charakteryzuje się różnych nasileniem. Jest zdecydowanie intensywniejszy podczas wysiłku fizycznego i po nim, zwłaszcza w trakcie wykonywania podskoków lub biegania. Ponadto można odczuwać dyskomfort, chodząc po schodach. Taki nasilony ból kolana często prowadzi do utykania. W bolesnym miejscu pojawia się czasem obrzęk¹.

Kolano skoczka – jak zdiagnozować?

W celu rozpoznania choroby, jaką jest kolano skoczka, należy udać się na konsultację do ortopedy. Lekarz przeprowadza dokładny wywiad i bada kolano, a następnie zleca wykonanie dodatkowych badań obrazowych, aby postawić diagnozę. Zmiany dobrze widać w USG, ale w wielu sytuacjach specjaliści decydują się na przeprowadzenie MRI (rezonansu magnetycznego). To drugie badanie w sposób dokładny oraz obiektywny obrazuje całe kolano. Pozwala zatem na potwierdzenie lub wykluczenie obecności innych problemów niewidocznych w USG¹.

Kolano skoczka – rehabilitacja

Fundamentem leczenia tej dolegliwości jest fizjoterapia. Ma ona na celu odciążenie bolesnej okolicy, uelastycznienie więzadła i poprawienie balansu mięśniowego całej kończyny dolnej. Pacjent musi w odpowiedni sposób przygotować się do powrotu do treningu. Ponadto powinien nauczyć się prawidłowej techniki uprawiania danej dyscypliny, a w szczególności zwrócić uwagę na rozgrzewkę (przed ćwiczeniami) i rozciąganie (po ćwiczeniach). Fizjoterapeuci zalecają stosowanie tapingu, czyli specyficznej taśmy przyklejanej we właściwy sposób w bolesnej okolicy¹.

Kolano skoczka – leczenie

W leczeniu kolana skoczka (zwłaszcza w początkowej fazie) wykorzystuje się również leki o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Środki te jedynie łagodzą objawy choroby, a nie leczą całkowicie dolegliwości. Do miejscowego, objawowego leczenia bólu o nasileniu łagodnym do umiarkowanego można zastosować  Diky spray. Preparat ten również leczy stan zapalny, który występuje po tępych urazach o znacznym nasileniu w obrębie małych i średnich stawów, a także struktur okołostawowych. W skład tego środka wchodzi diklofenak o działaniu przeciwbólowym i przeciwzapalnym².

Kolano skoczka – operacja

Zabieg chirurgiczny jest ostateczną metodą, aby wyleczyć kolano skoczka. Operacja może być wymagana, jeśli fizjoterapia oraz farmakoterapia nie przynoszą efektów, a także, gdy ból kolana nasila się i przeszkadza w wykonywaniu podstawowych czynności np. chodzenia, skakania³.

Bibliografia:

1. Stępień K., Kolano skoczka, Medycyna praktyczna dla pacjentów, 2021.
2. Witryna: https://www.dikyspray.pl/ (dostęp: 2022.01.31.).
3. Armfield D., Medycyna Sportowa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.